Aileni Unutma

Beschikbaarheid:

Op voorraad (2)

Neden mutlu değiliz çünkü:
Dünyada da ahirette de mutlu olmamızın sikortası olan ailelerimizi unuttuk.
Allahın en şerefli misafiri olan Anne ve babalarımızı haytımızda ve evimizde ve de sofranızda fazlalık olarak gördük.
Evlerimizin baş köşesinde olması gereken bizim dünyada da ahirette de mutluluk sikortamız olan yaşlılarımızı huzur evlerine göndererdik.
Bundan dolayo mutsuzlugumuzun kanıtı olan bu araştıma sonuçlarına ulaştık.
Ailemizi ve yaşlılarımızı hatırlamayı unutmuşuz. Ama biz onlarla mutlu olacağımızı da çoktan unutmuşuz .

Akrabalarımız dağılmış, sığınılacak limanlarımız kalmamış ve denizin ortasında kalmışız. 

Elimizden tutacak bir el aramakta. Kendimizi kurtaracağımız bir liman gözetmekteyiz.  Ama hepsi boş. Kanatlarımız kırılmış.

Çünkü büyüklerimiz. Sözde her şeyi en iyi bilenlerimiz. Bizim kahraman olarak  bildiklerimiz sayesinde, paramparça oldu yüreklerimiz. 

İnsan bir ayna gibi paramparça olunca,  parçaları toplamak kolay olmuyor. Görüntüler netleşmiyor. Tam göremiyoruz yüzümüzde ki çizgileri. 

Sevginin ve merhametin olmadığı ailelerin içinde büyüyünce insan,  hayatı da tam anlayamıyor. Anlamaya çalışsa da geçmişe takılıyor.

Geçmişi bir çırpıda silemiyor insan. Hele doğduğu günden beri sevgiye ve şefkate hasret kalarak büyünce insan,  her zaman yüreğinin bir köşesinde küçük bir acı kalıyor.

Hiç bir şey görüldüğü gibi olmuyor.

Hayatın içinde kıskaca alınan o kadar çok melek yüzlü insanlar var ki, onların ağlamasından melekler ağlıyor ve arş-ı ala titriyor.

Çünkü bizim gördüğümüz buz dağının görünün yüzüdür. 

Bir de buzdağının altında, görünmeyen dev buzdağını görmek gerekir. 

Dünyada ve ahirette bizi bekleyen bütün bela ve felaketlere karşı en önemli sigortamız  AİLEMİZİ UNUTMAMAKTIR.

UNUTMAYIN Kİ,  Mutlu ailenin güler yüzlü çocukları Ancak aile bağlarına önem veren ve onları unutmayan ailelerde yetişir.